ΗΤΑΝ ΚΑΠΟΤΕ ΜΙΑ ΚΟΚΚΙΝΗ ΦΑΛΑΙΝΑ
ήταν κάποτε μια κόκκινη φάλαινα.
μετά ήταν μια μεγάλη παλίρροια.
πιο μεγάλη, πιο δυνατή.
και εγένετο το φως.
και εγένετο η
απέραντη σιωπή.
μαζί και η μελωδία της.
και ένωσα τα χείλη σου με τα χείλη μου.
και τα νερά κατέκλυσαν τα πάντα.
φούσκωσε η θάλασσα.
και η κόκκινη φάλαινα χάραξε πάνω της τη κόκκινη σκιά της.
και χάθηκε.
για πάντα.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου