ΔΕΝ ΕΧΩ ΣΠΙΤΙ

Δεν έχω σπίτι

Ζω σ’ ένα ξέφωτο ανάμεσα στις θημωνιές

Εκεί μπορώ να ζω

χωρίς τις γραμμές των δαχτύλων μου

Να χαϊδεύω τα στάχυα χωρίς να τα νιώθω

Να βουλιάζω στο χώμα χωρίς περιστροφές

Σπίτι δεν έχω

Το γκρέμισες με την γκρίζα σου ανάσα

Ρήμαξες τη ξύλινη αντικ κονσόλα,

το μεγάλο μας ροζ κρεβάτι,

και τη διάφανη κουνιστή μας καρέκλα

Γέμισες στάχτες τη λευκή χνουδωτή μας μοκέτα

Τα χνάρια μου χαράσσονται επικίνδυνα

πάνω στη γκρίζα σου σκόνη

Τώρα πατώ με μανία στο έρημο ξέφωτο

Το δίχως άλλο αυτό

δεν αφήνει κανένα σημάδι

Στην Αθηνά και τη Μαρία....