ΕΝΑ ΠΟΤΑΜΙ

Ένα ποτάμι κύλισε δίπλα μου και με παρέσυρε
Ψάρι ήμουν λέει μα στη ράχη μου είχα καρφωμένα δυο ολόλευκα φτερά
Έκλεισα τα μάτια μου, άνοιξα διάπλατα τα βράγχια και κύλισα
Εκείνο με έσερνε με ορμή και όμως εγώ γαλήνευα
Ψάρι του γλυκού νερού θα είμαι σκέφτηκα μα έπειτα απόρησα
Και τα φτερά μου;
Πουλί θα είμαι της θάλασσας είπα
Μα η ουρά μου;
Και τότε ένιωσα τα πέλματα, τα χέρια, τις παλάμες
να πλατσουρίζουν να σωθούν από το καταρράχτη
Άνθρωπος είμαι φώναξα
Χωρίς φτερά
Χωρίς ουρά
Και ξύπνησα
Μα με τον ουρανό ψηλά για να με γαληνεύει
Και ένα ποτάμι γύρω μου για να με ημερεύει….