ΑΝ ΕΙΧΑ ΧΕΡΙΑ

Αν είχα χέρια

Αν δεν είχα κλαδιά

Θα κεντούσα χρώματα σ’ ένα καμβά από ήλιο

Με πινελιές θα έβαφα τη θάλασσα στο κήπο

Θ’ άφηνα τα παράθυρα ανοιχτά δίχως τις γρίλιες

Και θα κρεμούσα αστέρια πα στην οροφή

Οι τοίχοι θα ‘ταν διάφανοι θα κελαρύζαν δροσερό νερό

Θα μοιάζαν με ποτάμι

Αν είχα χέρια

Αν δεν είχα κλαδιά

Το ποτάμι θα με παράσερνε σ’ ατέλειωτα πελάγη

Θα έφτιαχνα τις παλάμες μου κουπιά

Τα δάχτυλα πυξίδα

Και ένα ολόλευκο πανί θα ‘χα για χάρτη

Αν είχα χέρια

Αν δεν είχα κλαδιά

Κλαδιά που ανθίζουν και μαραίνονται

Που περιμένουνε την άνοιξη για να ανατείλουν

Το καλοκαίρι για ν’ ανθίσουν

Και το χειμώνα

Ρίχνουν τα φύλλα τους στο χώμα

Αν είχα χέρια

Αν δεν είχα κλαδιά

Θα άνοιγα τα χέρια διάπλατα

Θα κοίταζα τον ουρανό

Θα αγκάλιαζα τον άνεμο

Θα ‘φτιαχνα μια αέναη φωλιά

στην αύρα του πρωινού αγέρα

Θα αντάμωνα με τα πουλιά

Το Άρτεμη, το Μύχο

Τον Υδροβάτη, το μικρό Πετρίλο

Θα σκίζαμε τον ουρανό μαζί

Θα ακροβατούσαμε

επάνω στον αφρό του πράσινου πελάγους

Μα χέρια να γίνουν τα κλαδιά

Και τα χέρια μου φτερά

Λένε πως είναι μυστικό

Κλειδωμένο σ’ ένα μικρό κουτί μες την καρδιά

Πρώτα πρέπει ανάσα να πάρει η καρδιά

Και έπειτα σα νούφαρο ν ‘ ανοίξει μες τον ήλιο

Ας είχα χέρια

Ας μην είχα κλαδιά

cΜαριάννα Γεωργοτά