ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΕΜΑΘΑ ΤΟ ΡΟ

Μαζί σου έμαθα το ρο

Και έπειτα λέξεις γεμάτες ρο

Ήχους, εικόνες πίσω απ’ το παράθυρο

Σε κοίταζα κρυφά κι αφουγκραζόμουνα

Κάθε σου κίνηση, τα μικρά σου νεύματα

Ανάσες και σιωπές

Περισσότερο σιωπές

Αλήθεια δε σου μίλησα ποτέ

Πως τώρα ανάμεσα στους ήχους

Διαλέγω αυτούς που λείπουν τα φωνήεντα

Αυτούς που νανουρίζουν τα βράδια μ’ ένα συριγμό

-Έτσι όπως νανούριζε ο πατέρας-σου μίλησα γι αυτόν χίλιες φορές-

Διάλεξα λοιπόν ανάμεσα τους τα δικά σου ρο

Ίσως τα ρο από τα ροδοπέταλα

Τα ρο από το αύριο 

Γέμισα τώρα από δαύτα

Μου μένει μόνο να ρθει

Ένα αύριο γεμάτο ρο

Αυτό που μου 'μαθες με τις σιωπές σου