ΤΗ ΛΕΝΕ ΙΟΚΑΣΤΗ

Τη λένε Ιοκάστη
Και ας γεννοβολά παιδιά από τα δεκαεννιά της χρόνια
Ξυπνάει την αυγή
Αφήνει τα μαλακά αυγά της στη φωλιά
Δίπλα στη θάλασσα
Στο στρογγυλό τραπέζι δε μιλά
Απλώνει μόνο την ποδιά της
Εκείνο το χρησμό ποτέ δεν τον χρειάστηκε
Μόνη της έμαθε να μη μιλά
Μόνη της έμαθε τα βράδια να γίνεται Αντιγόνη