ΣΑ ΒΟΤΣΑΛΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ

Σα βότσαλα τα λόγια.
Που γεμίζουν το στόμα.
Πάνω στο τραπέζι, μαζί με τα χρυσάνθεμα και τα γιασεμιά.
Τις μπουκαμβίλιες.
Στα δάχτυλα ανάμεσα, στη χούφτα.
Θαρρείς και παίζω εκείνο το παιχνίδι από παλιά.
Πεντογούλι το λεγε η μάνα μου.
Μονάχα που δεν πλήγωνε σαν έπαιζε εκείνη.
Γι αυτό  πια τις καταπίνω.
Για κείνη τη γυναίκα που χει στοιχειώσει μέσα μου.
Φτιάχνω κοσμήματα από πέτρα.
Που τα φοράει στο λαιμό.
Και ας λέει πως τη σφίγγουν.


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις