Και καθώς γυρίζω

Και καθώς γυρίζω
γίνομαι κόκκος
γίνομαι ζυμάρι
γίνομαι ολόκληρη
Και στραγγίζω την αλμύρα της σ’ ασημένια μπακίρια
και κιούπια πήλινα
να τη κρατάνε ζεστή για το χειμώνα
στο μικρό μου λαβύρινθο στουμπίζω τη φωνή της
το γαλάζιο της κύμα στο βυθό των ματιών μου
το λείο, το απαλό της, το αόρατο μάλαμα της
στο λευκό κορμί μου
Και γυρίζω
γυρίζω
γυρίζω εδώ
στη στεριά…