Και έπειτα γίνομαι ολόκληρη ροή

Καθώς διασχίζω το δρόμο

Ακολουθώ την ίδια ροή

Αυτή που επαναλαμβάνεται

αργά

στην άκρη του

Στη μικρή φλόγα

από τα τάματα ξωκλήσια

Στα συρμάτινα καλώδια

με τα πυκνά κουρασμένα σμήνη

από το χειμωνιάτικα σπουργίτια

Στα στενά υδροφόρα κανάλια

Στα κουρασμένα ταξιδιάρικα φορτηγά

Η ίδια ροή

Που χύνεται στις φλέβες

των ξερών δέντρων

Που διαγράφει ξανά και ξανά

τους ίδιους σύντομους κόμβους

και τις ίδιες μικρές διαδρομές

Που μεταγγίζεται

στο λευκό μου δέρμα

Που γίνεται κομμάτι του μικροσκοπικού εαυτού μου

Και έπειτα γίνομαι ολόκληρη ροή

Ίδια

Μικρή

Αργή

Επαναλαμβανόμενη

Με την ίδια πορεία

στην άκρη ή στη μέση του σύντομου δρόμου