ΔΙΑΒΑΖΩ ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑ

Διαβάζω ένα γράμμα

Και νοσταλγώ

Πως χαράζει η πένα το χαρτί βουτηγμένη στο μελάνι

Σου γράφω για τα δέντρα

Μια συστάδα παράλληλη με τις γραμμές του εμπορικού τρένου

Και για το ξέφωτο

Που ξεπροβάλει δειλά πίσω από το σπίτι του σταθμάρχη

Θυμάμαι το φεγγάρι

Προχτές που ήταν ολοστρόγγυλο

Και νιώθω το Σεπτέμβρη

Nα κυλάει από το πρωί αργά ανάμεσα στις φλέβες μου

Ήρθε φθινόπωρο και έρχεται ο χειμώνας

Το ξέφωτο θα χρειαστεί για να φωτίζει τις καρδιές μας

Και το μελάνι

Για να σου γράφω γράμματα

Για να σου γράφω για τα δέντρα

Για τα φύλλα τους που ετοιμάζονται να πέσουν

Και για τη θάλασσα

Που τώρα πίσω από κείνο το μεγάλο ξέφωτο

φάνταζει τόσο όμορφη

Μαριάννα Γεωργοτά