ΕΚΕΙΝΟ

Εκείνο το μοναχικό δωμάτιο

Πίσω από τις ράγες , τα άδεια οικόπεδα

Το στόλισαν κίτρινα λαμπιόνια

Και φέγγει κάθε αυγή

Σαν άχαρο κουφάρι που φοράει τα γιορτινά του

Φυλάει τάχα τα εμπορεύματα

Καθώς περνούν επάνω στα γυμνά βαγόνια

Και τους περαστικούς

Σα σταματάνε πίσω από την άδεια μπάρα

Μαζί τους σταματά και ο χρόνος

Οι σκέψεις όχι

Εκείνες τρέχουνε επάνω στις πλατφόρμες

Ταχεία διαδρομή

Ψάχνουν να βρούνε ένα αστέρι

Εκείνο που φωτίζει ολόκερή τους τη ψυχή

Μαριάννα Γεωργοτά