ΜΙΑ ΜΕΡΑ

Μια μέρα θα ξυπνήσω και πάλι αντιλόπη

Θα τρέχω ανάμεσα σε αμμόλοφους

Και θα μιλάω με τη σιωπή

Θα ακούω το θρόισμα του αγέρα

Θα βλέπω μόνο περιμετρικά

Θα προσπερνώ ευθείες γραμμές και σκέψεις

Αυτές τις απεχθάντονται τα άγρια ζώα

Δε θα 'χω έναρθρη φωνή, ούτε θα γράφω

Μια αντιλόπη δεν έχει δάχτυλα

Μια αντιλόπη αφήνει μόνο την αύρα πίσω της

Και κάποια στιγμή χάνεται και αυτή

Στα βάθη της ερήμου