Ερωτικός Μετανάστης

Αγκαλιά με τη σκιά σου, κρυμμένη στη γωνιά του σπιτιού και συ να λείπεις

Με μια φέτα πορτοκάλι που δάγκωσα τις φλούδες του
Ξινό. Η μυρωδιά του έμεινε στα χείλη
Κρατάω ένα λευκό χαρτί με μεγάλα έντονα γράμματα
Και αριθμούς
Διάγνωση, ερωτικός
Υπόλοιπον, μετανάστης
Φορούσε μια καθαρή γαλάζια ποδιά και σαμπώ παπούτσια όταν μου το έδωσε
Με ρώτησε για τη θάλασσα που είδε στα μάτια μου
Της είπα για η θάλασσα που πλημμύρισε μέσα μου
Και συ λοιπόν; Και γω, της είπα
Μπορούμε να σεργιανίζουμε μαζί στο ξένο ακρογιάλι
Σεργιάνισα τόσες φορές, δε στο ‘πα;
Σήμερα προτίμησα τη σκοτεινή γωνιά του σπιτιού
Και τη σκιά της που έτρεμε κάτω από την πανοπλία
Κρύφτηκα και γω εκεί κάτω
Έκλεισα τα μάτια και είδα ένα μεγάλο βιβλίο με μπλε εξώφυλλο
Έγραφε για το νόστο, για την Ιθάκη
Τη σκιά ρώτησα, άραγε θα είναι το ίδιο;
Όταν με άσπρα μου βαμμένα μαλλιά γυρίσω
Όταν οι ράγες του τρένου σκουριάσουν στην αλμύρα της θάλασσας
Ευτυχώς έχω το πορτοκάλι
Μου το ‘δωσε η γυναίκα με τα πορτοκαλένια γράμματα
Ευτυχώς έχω τη σκιά σου
...Τελικά δεν θα ξανακάνω εξετάσεις