Αλλάζω

Θυμάσαι τη θάλασσα με ρώτησες
και βούτηξες τα πόδια σου
Μαρμαρινό σκαλί και κίονες
και μια γοργόνα με ολόγυμνη ουρά
εσύ
γυμνή
και η θάλασσα

Και γω απ’ τη θάλασσα
με τα χέρια φουσκωμένα
και τα δάχτυλα γεμάτα δηλητήριο
αναδύομαι
Τη νιώθω τη θάλασσα

Θυμάσαι τη θάλασσα με ρώτησες
Και ήμουν εγώ
Τη νιώθω τη θάλασσα απάντησα
Και ήμουν εγώ
Γύρω μου, μέσα μου
να κυλάει στις φλέβες μου
να παλεύει με τα αγκάθια
της δράκαινας
που μου χάρισες

Τη νιώθω τη θάλασσα
Γιατί ακόμη το κύμα της
αφρίζει πάνω στα βλέφαρα
Γιατί ακόμη το κύμα της
αρμενίζει τις βάρκες μου
Γιατί ακόμη μπορεί και αλλάζει το αίμα μου
καθάριο και πάλι
και κείνο το αγκάθι
να βουλιάζει στον πάτο της…