ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ

και όταν δε φοβάμαι να μείνω μόνη με τον εαυτό μου
κοιτάζω κρυφά τα λευκά σταφύλια που γέμισε η ακακία.
και τις μέλισσες που κλέβουν το χυμό τους.
κοιτάζω ψηλά
γιατί το δέντρο μας μεγάλωσε πολύ.
πολλές φορές θαρρώ πως θα σε φτάσει. 
άραγε ακουμπάς ποτέ τα φύλλα της με τα ακροδάχτυλά σου;
σήμερα αργά το απομεσήμερο 
έκοψα μια ολόκληρη τούφα και στόλισα το βάζο.
μια μέλισσα μπήκε στο σπίτι 
και στριφογύριζε για ώρα πολλή.
σκέφτηκα πως μυρίζει το άρωμα σου.
μέλι και ροδόσταμο μύριζες πάντα.
τώρα κοιτάζω το βάζο που έβαλα απάνω στο περβάζι.
θαρρώ πως σε μυρίζω.
και σε θυμάμαι.