Η κυψέλη

Η κυψέλη

Ιστορία δεύτερη (αλληγορικό)

Της Μαριάννας Γεωργοτά

Οι μέλισσες δεν πετάνε πια.

Οι εργάτριες δουλεύουν μέσα στις κυψέλες.

Η βασίλισσα κάθεται στο θρόνο της.

Οι κηφήνες απλά περιμένουν.

Η βασίλισσα κάθε πρωί γράφει εντολές. Αυτές απαγορεύουν στις εργάτριες τη συλλογή της γύρης. Τους απαγορεύει να πετάξουν. Κάθε απόγευμα φοράει τα γυαλιά της. Και τις ανακοινώνει. Τα βράδια περιμένει να ζευγαρώσει. Δένει μια κορδέλα στα μάτια και διαλέγει τυχαία ένα κηφήνα.

Οι κηφήνες ξέρουν πως το ζευγάρωμα δεν είναι δική τους επιλογή. Είναι επιλογή της βασίλισσας. Γι΄αυτό περιμένουν να τους διαλέξει. Δεν ξέρουν πως μετά θα πεθάνουν. Αυτό είναι νόμος της φύσης. Τον λένε ισορροπία. Μαθηματική και αδυσώπητη.

Οι κηφήνες ζητάνε από τις εργάτριες μέλισσες να τους προμηθεύσουν την τροφή τους. Οι εργάτριες τώρα δεν μπορούν να τους διώξουν από τη κυψέλη. Είναι εντολή της βασίλισσας. Όμως το μέλι είναι λίγο. Δεν φτάνει για όλους.

Οι εργάτριες μέλισσες ζούνε μέσα σε εξάγωνα κελιά. Η βασίλισσα έδωσε εντολή να ζούνε μόνες. Απαγορεύονται οι επισκέψεις. Είναι τόσο τέλεια που αρχίζουν να τις κουράζουν. Σκέφτονται αν μπορούν να τα κάνουν τρίγωνα ή τετράγωνα. Οι έξι γωνίες είναι πολλές. Τώρα πια περισσεύουν.

Στα κελιά οι μέλισσες φυλλάνε και την τροφή τους.  Aυτή αρχίζει να λιγοστεύει. Στα ίδια κελιά μεγαλώνουν και τα παιδιά τους. Τα παιδιά ξαφνικά έγιναν πολλά. Δεν ξέρουν τι να τα κάνουν. Και τι να τους πουνε για τα φτερά τους.

Οι μέλισσες κάθε πρωί που ξυπνάνε διπλώνουν τα φτερά τους. Δεν τους χρειάζονται πια. Τα διπλώνουν πολλές φορές. Μοιάζουν με μια μεγάλη καμπούρα στη πλάτη τους. Ποιος ξέρει πως θα είναι μετά. Όταν θα πρέπει να τα ανοίξουν.

Κάποιες μέλισσες σκαλίζουν μεγάλα παράθυρα στα κελιά τους. Έπειτα κολλάνε τα πρόσωπα στο τζάμι και κοιτάνε τη βροχή. Έξω από το παράθυρο η βροχή τρέχει ασταμάτητα. Γεμίζει τις γούβες στους άδειους δρόμους. Κανείς δεν πλατσουρίζει πια σ’ αυτές. Οι εργάτριες μέλισσες περιμένουν να βγει ο ήλιος. Και να στεγνώσουν οι γούβες. Το ίδιο και τα παιδιά τους.

Μέσα από τις φωλιές των μελισσών ακούγεται ένα μεγάλο βουητό. Η βασίλισσα, οι εργάτριες και οι κηφήνες κάνουν ένα μεγάλο κύκλο. Ο ένας κρατάει το χέρι του άλλου. Νοερά μόνο. Και περιμένουν. Το ίδιο κάνουν σε όλες τις φωλιές των μελισσών. Περιμένουν. Και φοβούνται. Φοβούνται το σήμερα, το αύριο. Το νόμο της φύσης.  

Η βασίλισσα είπε πως απαγορεύονται οι αγκαλιές και τα φιλιά. Απαγορεύται η αγάπη. Αυτός είναι ο πιο σκληρός νόμος της βασίλισσας.

Ο πληθυσμός των μελισσών αναρωτιέται.  Ποιος έφτιαξε το νόμο της βασίλισσας; Ποιος έφτιαξε αυτό που απαγορεύει την αγάπη;